Francis Bagherzadeh

Consuminderen als levensstijl

Francis stoort zich aan de wegwerpmaatschappij. “Je kunt bijna geen paprika meer kopen zonder plastic verpakking. En al die onnodige producten in de supermarkt.. het is zonde!” Haar doel voor 2025? Vaker vers koken en minder consumeren. Ze ziet duurzamer leven als een leuke uitdaging. “Minder consumeren bespaart geld, wat fijn is als student. Ik ontzeg mezelf niets, maar gún mezelf ook af en toe iets. Zo houd ik het vol.”

Circulariteit is in mijn ogen niet nieuwe spullen maken, maar dingen maken van de spullen die je al hebt.

Zelf kleding maken

Fashion was altijd belangrijk voor Francis, maar inmiddels maakt ze liever zelf haar kleding. “Van twee oude broeken maak ik één nieuwe, of een gordijn wordt een jurk. Circulariteit is in mijn ogen niet nieuwe spullen maken, maar dingen maken van wat je al hebt.” Francis ervaart iets waar je het woord ‘transformatiedrang’ aan kunt geven: je ziet een oud object en wordt er verliefd op, omdat je ziet wat het kan worden. Je ziet de waarde en wilt het graag omvormen tot datgene wat jij voor je ziet. “Een gordijn is niet zomaar een gordijn, het kan een jurk worden. Een oude broek kan een nieuwe tas zijn.” Dit is een handige vaardigheid voor wie als maker of ontwerper wil werken in de circulaire economie. Ze stoort zich er daarnaast aan dat grote bedrijven ontwerpen stelen van kleine makers, zonder dat de oorspronkelijke makers er iets voor terugkrijgen.

Bewustwording over dierlijke producten

Francis werd op haar twaalfde vegetariër en ze eet regelmatig veganistisch. “Voor mij is het vanzelfsprekend dat je geen dieren eet. Het raakt me hoe wij bepalen hoe dieren leven, zoals een kalf dat vlak na de geboorte van de moeder wordt gescheiden. Ik vind het niet oké dat wij koemelk drinken, omdat de melk voor het kalf bedoeld is. Vlees eten is niet per se slecht vind ik, maar veel mensen zijn zich niet bewust van hoe het wordt geproduceerd.”

Stage en projectonderwijs

Tijdens haar stage bij SDG House Groningen werkt ze met beeldend kunstenaar en docent Colien Langerwerf. Van haar leerde Francis naaien op een naaimachine. Ze kreeg de ruimte om nieuwe technieken te ontdekken en werkte mee aan verschillende projecten. Ze deed mee aan een project waarvoor ze een circulaire kapstok heeft ontworpen. Een excellentietraject waar ze nu mee bezig is heet ‘Aqua Art Awareness’ en dat doet ze samen met medestudenten van Ruimtelijk Vormgever en Laboratoriumtechniek van Noorderpoort. Het project richt zich op watertekorten en vervuiling, ook in Noord-Nederland.

“Water lijkt vanzelfsprekend, maar dat is het niet,” vertelt Francis. “We willen mensen bewust maken van de waarde van water. Het idee is om een ode te brengen aan water en te laten zien dat we er zorgvuldiger mee om moeten gaan.” Een scène uit de serie Better Call Saul inspireerde haar: een man in de woestijn gebruikt zijn laatste beetje water om een vlek van zijn schoen te halen. Later krijgt hij autopech en heeft hij het water zelf hard nodig. “Dat laat zien hoe belangrijk water is en hoe we er zuiniger mee om moeten gaan.” Voordat je er erg in hebt, is ons water bijna op.

Eyeopener

Francis herinnert zich nog goed hoe ze voor school bij Textielhub Groningen was. Ze leerde hoeveel textiel wordt geconsumeerd en zag hoeveel er vervolgens wordt weggegooid. Dat heeft haar ogen geopend. “Kleding online bestellen bijvoorbeeld, dat gaat mij niet meer gebeuren! En als ik een Fast Fashion kledingstuk tegenkom dat ik heel cool vind, ga ik het gewoon zelf maken!”

Kleding online bestellen bijvoorbeeld, dat gaat mij niet meer gebeuren! En als ik een Fast Fashion kledingstuk tegenkom dat ik heel cool vind, ga ik het gewoon zelf maken!